Onder de Financiële Instrumenten en de Uitwisseling Wet (voorheen bekend als de Securities and Exchange Law), een bedrijf dat bestanden effecten van een verslag waarin een materiaal valse verklaring is aansprakelijk tot het verleden en het huidige aandeelhouders voor schade daardoor ontstaanIn is een aantal rechterlijke beslissingen werpen licht op het gebied van de burgerlijke aansprakelijkheid voor onjuiste verklaringen er in effecten meldt, in het bijzonder op de wijze waarop de aandeelhouders aanvoeren en bewijzen dat het bedrag van de schadevergoeding. De belangrijke zaken waren In opnieuw Associant Technology, Inc, Nippon Life Insurance Company v LDH Corporation en de geschillen met betrekking tot Seibu Railway Co Ltd, in welke institutionele en particuliere aandeelhouders gebracht vorderingen. In theorie, als in enig aandeelhouder de vordering tot schadevergoeding van de aandeelhouder moet bewijzen dat het bedrag van de schadevergoeding door het leveren van bewijs van het verschil tussen de prijs waartegen de voorraad werd aangekocht en de geschatte marktwaarde van de voorraad als er geen valse statement had gemaakt, de laatste wordt aangeduid als de 'denkbeeldige marktprijs'. De wet biedt voor een kunstmatige vermoeden dat vermindert de aandeelhouder van de bewijslast door het evalueren van het bedrag volgens de formule: schade gelijk aan de gemiddelde beurskoers gedurende één maand voor de datum waarop de valse verklaring werd aangekondigd, minus de gemiddelde beurskoers gedurende de maand na de openbare kennisgeving. Beslissingen In re Associant Technologie werd van de beurs gehaald omdat van valse verklaringen in de jaarrekening. De rechtbank besloot dat het bedrag van de schadevergoeding is gelijk aan het verschil tussen de aankoop prijs en de verkoop prijs, waarin staat dat dergelijke schade normaal gesproken het gevolg zijn van valse verklaringen.
Particuliere Aandeelhouders v Seibu Railway Co Ltd Seibu Spoorweg werd van de beurs gehaald omdat van valse verklaringen betreffende aandeelhouder samenstelling in de effecten rapport. De eisers gesteld voor vergoeding De particuliere aandeelhouders pleitte dat het bedrag van de schadevergoeding is gelijk aan: De rechtbank wijst alle, maar de laatste analyse (dat wil zeggen, het bedrag van de schadevergoeding voor de voormalige aandeelhouders).
Het gehouden als volgt: het hof Evenwel overeengekomen met het tweede deel van de derde stelling, hoewel beide delen zijn gebaseerd op dezelfde logica. Het hof geoordeeld dat wanneer de koersen dalen sterk en een bedrijf op de rand van de schrapping door de onthulling van een valse verklaring, is het redelijk voor beleggers om in te vervreemden van aandelen in het oog op het minimaliseren van hun verliezen. Daarom zijn de verliezen van de vroegere aandeelhouders hadden opgelopen bij het afstoten van hun voorraad kunnen worden beschouwd als schade die het gevolg is van de valse verklaringen. Institutionele Aandeelhouders v Seibu Railway Co Ltd Baseren hun vorderingen op dezelfde feitelijke achtergrond als in de Detailhandel Aandeelhouders, Japan Trustee Services Co Ltd en andere institutionele aandeelhouders vergoeding van Seibu Spoor voor schade veroorzaakt door haar valse verklaringen.
De eisers pleidooien waren bijna identiek aan de particuliere aandeelhouders' eerste twee stukken waren afgewezen op dezelfde gronden. De eisers geen pleidooien gelijk aan de derde pleit in particuliere Aandeelhouders Nippon Life Insurance Company v Corporation werd van de beurs gehaald omdat van valse verklaringen in de effecten rapport.
Nippon Life Insurance Company en andere institutionele beleggers vergoeding van LDH door toepassing van de formule voor de schade. Het hof toegepast op de formule voor de eerste keer sinds de introductie Echter, de wet bepaalt dat wanneer de formule wordt toegepast, moet de verdachte pleiten, en bewijzen dat het bedrag van de schade uit te sluiten die werden veroorzaakt door andere factoren dan de valse verklaring, hoewel de rechter kan de uitoefening van zijn inzicht en het bepalen van het bedrag van de schade uit te sluiten als de verdachten niet kan bewijzen dit bedrag. Het hof uitoefening van haar oordeel en vond dat het bedrag van de schade uit te sluiten was dertig van de berekende bedrag.
Het hof overwoog verschillende factoren die mogelijk de oorzaak van de daling in de beurskoers van andere dan de valse verklaringen (bijvoorbeeld de arrestatie van de vertegenwoordiger van de directeur en de algemene macro-economische omstandigheden).
Het toegepast in een liberale interpretatie van de wet openbare aankondiging vereiste, dat is een van de vereisten voor de toepassing van de formule. Het hof stelde dat een officier van justitie is een van de partijen dat kan in het openbaar aankondigen dat een verklaring onjuist is, en dat als een officier van justitie officieus onthult het bestaan van een valse verklaring aan de media, kan dergelijke informatie worden beschouwd als een openbare aankondiging.
Hoewel deze beslissingen lijken te bieden sterke indicaties van hoe de aandeelhouders moeten aanvoeren en bewijzen van de bedragen van de schade veroorzaakt door een onjuiste verklaringen, het is onduidelijk of de gevolgen ervan kunnen worden afgestemd.
Als alle keuzes zijn beroep, het is te hopen dat de toekomstige bevindingen zal het verduidelijken van de positie.
